Markús er en og aftur veikur, 3ja sinn á þessu ári, þetta er örugglega búið, allt er þegar þrennt er. Gulli var að klára samræmduprófin og er það mikill léttir, nú getur hann farið að snúa sér að öðru, fannst prófin ekkert erfið, en áður en ég fer að fara með einhverjar fullyrðingar um hve klár hann er stundum, þá ætla ég að bíða eftir einkunnunum.
Stulli minn kom víst heim grátandi í dag, hann var svo miður sín yfir því að höndin sem hann gerði í skólanum væri svo ljót að hans sögn, guð hvað það er erfitt að vera haldinn fullkomnunaráráttu, hvað getur maður sagt við svona, elsku Stulli minn þú gerir bara betur næst eða veistu að.............................................., ég er bara að pæla/hugsa/með þankagang hvað sé hægt að gera. Hilsen
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli